Happy Friendship Day!

ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಆಗು ಹೋಗುಗಳಿಗೂ ಅದರದ್ದೇ ಆದ ಒಂದು ದಿನ ಅಂತ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಏಡ್ಸ್ ಬಂದರೆ ಒಂದು ದಿನ, ಏಡ್ಸ್ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ದಿನ, ಮಹಿಳೆಯರಿಗಾಗಿ ಒಂದು ದಿನ, ತಾಯಂದಿರಿಗಾಗಿ ಒಂದು ದಿನ, ಯುವಕ-ಯುವತಿಯರಿಗೆ ಬೇರೆಯೇ ದಿನ…. ಕೊಟ್ಟ ಕೊನೆಗೆ ಮೂರ್ಖರಿಗೂ ಒಂದು ದಿನ.

ಈ ಎಲ್ಲಾ ದಿನಗಳನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ 365 ದಿನಗಳು ಖಂಡಿತಾ ಸಾಕಾಗಲಾರವು. ಬಹುಶಃ ದಿನಕ್ಕೆ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಇಂಥ ದಿನಗಳನ್ನೇ ಆಚರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಖಚಿತ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

ಅಂಥದ್ದೇ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಬಂದಿದೆ ಮತ್ತೊಂದು ದಿನ. ಗೆಳೆಯರ ದಿನ ಅಥವಾ ಗೆಳೆತನ ದಿನ. ಇಲ್ಲಿ ಇಂಥ ದಿನಗಳ ಆಚರಣೆ ತಪ್ಪು ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಅಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಅದು ಸರಿ ಅಂತಲೂ ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಆದರೆ ಆಯಾ ದಿನಗಳನ್ನು ಆಚರಿಸಬೇಕಿದ್ದರೆ, ತೋರಿಕೆಗಾಗಿ ಅವಸರದ ಕೆಲಸದ ಮಧ್ಯೆ ಏನು ಮಾಡಿದೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸುವ ಬದಲು ಅದರ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಅರಿತು ಮುಂದುವರಿಯಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ನನ್ನ ಒಳಮನಸ್ಸು ಯಾವತ್ತೂ ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತದೆ.

ಫ್ರೆಂಡ್‌ಶಿಪ್ ಡೇ ಅಂತ ಆಚರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಥವಾ ಫ್ರೆಂಡ್‌ಶಿಪ್ ವೀಕ್ ಅಂತ ವಾರಪೂರ್ತಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿ ಆಚರಿಸೋದು ಅಂತ ನನಗೆ ಖಂಡಿತಾ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯದೋ, ಕೆಟ್ಟದೋ ಎನ್ನುವ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಗೆ ಮುಂದಾಗದೆ ರಪ್ಪೆಂದು ಅದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ನಾವು ಇಂಥ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು “ಇದು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ” ಎಂದು ಹೇಳಿ ವಿರೋಧಿಸಿದರೂ ಗೆಳೆತನದ ಸಂದೇಶಗಳು ಬರುವಾಗ ಹೃದಯ ತುಂಬಿಬರುತ್ತದೆ. ಮನಸ್ಸು ಭಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಿದೆ. ಅದನ್ನು ಮತ್ತೊಂದು ಬರಹದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಬಹುದೇನೋ….

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಫ್ರೆಂಡ್‌ಶಿಪ್ ಡೇ ಪ್ರಯುಕ್ತ ನನ್ನ mail box ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಲಾರಂಭಿಸಿರುವುದು ಸಂತಸವಾಗುತ್ತದೆ. Inbox ಹೇಗೆ ತುಂಬುತ್ತಿದೆಯೋ ಅದೇ ರೀತಿ ಮನಸ್ಸೂ ತುಂಬಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಮನದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಹುರುಪು, ಆಶಾವಾದ, ಉತ್ಸಾಹ ಚಿಗಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ನಾನು ಅರ್ಹನೇ? ಎಂಬ ಯೋಚನೆಯೂ ಸುಳಿದಾಡದೆ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಈ ಮಿತ್ರರಿಗಾಗಿ ನಾನೇನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ? ಎಂಬ ಕೀಳರಿಮೆ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ. ದೂರದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೋ ಇದ್ದುಕೊಂಡು ನನ್ನನ್ನು ನೆನಪಿಸುವವರಿಗೆ ನಾನೇನು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ತೋಚದ ಸ್ಥಿತಿ ನನ್ನದು.

ಮನ ಭಾರವಾಗಿಸುವ ಅಥವಾ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಂದೇಶಗಳಿಂದ ಮಣ ಭಾರವಾಗಿಸುವ ಮಿತ್ರರಿಗಿದೋ ಆತ್ಮೀಯ ಧನ್ಯವಾದ. ಆದರೆ ಈ ಅಭಿನಂದನೆ, ಧನ್ಯವಾದ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಇಂಥದ್ದೇ ದಿನವನ್ನು ಮಾತ್ರವೇ ನಾನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಈಗಲೇ ಹೇಳಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ.

ಸೂಚನೆ: Comment section has been successfully “Repaired”!